Souad Boumedien
In het kort
Inspecteur van politie Eenheid Amsterdam (woordvoerder)
46 jaar
Geboren in Groenlo, woont nu in Amsterdam
Bio
Souad werkt al ruim twintig jaar bij de politie en is ambassadeur van Pride Amsterdam sinds 2017. Naast lid van het homo-netwerk binnen de Politie: Roze in Blauw is ze ook vertrouwenspersoon voor Marokkaanse collega’s binnen het politiekorps. Van de vele jaren dat ze bij de politie is, werkte ze er zestien op straat. In Noord-Brabant, Rotterdam en de laatste paar jaar in Amsterdam. Samen met Mohamed Chaibi en Nassiri Belaraj nam ze een paar jaar geleden het initiatief met een Marokkaanse boot tijdens de Canal Parade mee te varen. Ze zet zich al jaren in voor de positie van de LHBTIQ+ gemeenschap in Nederland en daarbuiten en was in 2017 genomineerd voor de titel Amsterdammer van het Jaar.
Souad Boumedien
“Sinds mijn coming out was dit de stad waar ik 100 procent mezelf kan en mag zijn. Ik voel me veel meer dan alleen die 2 deelidentiteiten en ik vind het leuk om ze naast elkaar in te zetten”
50 jaar migratie
“Voor mij betekent het dat ik trots ben op mijn ouders die hier hun leven opbouwden ver van hun geliefden. De trots dat ze in Nederland hebben geholpen aan de wederopbouw aan de welvaart en dat ze ons de kansen hebben gegeven die ze zelf niet hadden. Dat uit hun generaties weer nieuwe Nederlanders zijn voortgekomen die gaan voor hun dromen deze omzetten in daden. Dat we allemaal verschillend zijn en toch zijn we allemaal mens.”
Amsterdamse
“Ik voel me thuis in Amsterdam, sinds mijn coming out was dit de stad waar ik 100 procent mezelf kan en mag zijn. Voel me veel meer dan alleen die 2 deelidentiteiten en ik vind het leuk om ze naast elkaar in te zetten. Amsterdam is de melting pot van Nederland. Hier komt de wereld samen. Mensen zijn hier (eigen)wijs komen op voor hun stad en bijten van zich af. Amsterdam was waar ik mezelf vond en leerde kennen, waar ik mijn wilde haren heb leren temmen. Door bij vele debatten die ik bijwoonde voor Marokkaanse LHBTIQ plus op te komen en onze stem te doen gelden. Met nieuwe helden die een nieuw kader samen met ons durfden te stellen. Het Marokkaanse in mij is de taal, de hang naar het zoete, naar het bloemige naar de culturele deken die me omarmt op een regenachtige dag. De Marokkaanse blues die me terugbrengen naar mijn kindertijd, blijheid en vrijheid. Waar Oum Khaltoum of Hadda & Akki je in het hart raken. Net als sommige Nederlandstalige muziek, dramatisch of melancholiek.”
