door Youssra Oulad Messaoud
Kunst is voor velen een grote uitlaatklep. Zo ook voor de 22-jarige Khaddouj Barghout. Haar vaak erotische en soms lugubere kunst is uniek. Ze weet op haar eigen manier verhalen en gesprekken aan te wakkeren waarover niet graag gesproken wordt.

Waarom ze specifiek voor deze kunstvormen kiest? ‘Het is lange tijd een vorm van verwerking geweest. Ik ken veel vrouwen die zich identificeren met mijn kunst, omdat ik veel onderbelichte thema’s behandel: kindermisbruik, seksueel misbruik op grotere schaal en nu wat meer op seksuele vrijheid.’
Niet iedereen kan de kunst van Khaddouj waarderen. ‘Ik was net uit huis en begon mijn eigen plek te vinden in de wereld. Ik vertrok naar Groningen om daar naar de kunstacademie te gaan. Helaas kwam ik weer in een sfeer terecht waarin ik moest meegaan in de visie van anderen. Ik wilde maken wat ik mooi vond maar dat paste niet in hun straatje.’
Na verschillende botsingen op de academie stopte ze ermee. ‘Ik begon toen op mijn 19e als freelancer en maakte gewoon mijn eigen kunst. Nu drie jaar later ben ik nog steeds druk in de weer met mijn freelance klussen.’ Het freelancen ging niet zonder dalen. ‘Iedere man weet mij op wat voor manier te seksualiseren als ze mijn werk zien. Dit is zo vaak het geval omdat er over het algemeen veel machtige mannen zijn in de kunstwereld die denken dat ze met alles weg kunnen komen.’ Op de academie werd zie hier niet op voorbereid. ‘Het is een ernstig terugkerend obstakel waar meerdere vrouwelijke kunstenaars tegenaan lopen.’
Al snel werd het werk van Khaddouj internationaal opgepikt. ‘In het buitenland ging het sneller dan verwacht. Ik kreeg een aantal vaste galeries.’ In Nederland had ze een heel andere ervaring. ‘Hier is geen ruimte voor mijn kunstgenre. Nederland is meer van de abstracte kunst en is in mijn optiek heel preuts. Ik denk ook dat wie ik ben en waar ik vandaan kom een grote rol speelt in het verschil tussen Nederland en de wereld daarbuiten.’
Ondanks het feit dat ze de kunstwereld in Nederland als minder prettig ervaart, droomt ze wel van groei in Nederland. ‘Ik hoop dat mijn kunst hier meer ruimte krijgt. Ik wil een verschuiving teweegbrengen rondom vrouwelijke seksualiteit zonder dat vrouwen zelf gevaar lopen.’