Khaddouj Barghout (22) maakt erotische kunst: ‘Het is lange tijd een vorm van verwerking geweest.’

door Youssra Oulad Messaoud

Kunst is voor velen een grote uitlaatklep. Zo ook voor de 22-jarige Khaddouj Barghout. Haar vaak erotische en soms lugubere kunst is uniek. Ze weet op haar eigen manier verhalen en gesprekken aan te wakkeren waarover niet graag gesproken wordt. 

‘Ik gebruikte kunst altijd al als een vorm van zelfexpressie. Ik kwam niet uit een gezin waar ik mijn stem kon laten horen op wat voor manier dan ook,’ begint Khaddouj. ‘Via kunst maakte ik wat ik wil. Later begon ik dat steeds bewuster te doen. Ik gebruikte het om te maken wat ik niet zomaar kon zeggen. Dat deed ik met de insteek om mensen visueel aan het denken te zetten.’ De lugubere kant komt voort uit ervaringen eerder in haar leven. ‘Als jonge vrouw werd ik in mijn kringen als jonge vrouw vaak overgeslagen in gesprekken. In mijn familie waren vrouwen stemloos. Dit kwam door de vele fysieke en seksuele abusers in deze kringen waar ik me vanaf probeerde te zetten.’ Deze heftige ervaringen hebben er voor Khaddouj toe geleid een eigen leven op te bouwen buiten deze kringen om.

Waarom ze specifiek voor deze kunstvormen kiest? ‘Het is lange tijd een vorm van verwerking geweest. Ik ken veel vrouwen die zich identificeren met mijn kunst, omdat ik veel onderbelichte thema’s behandel: kindermisbruik, seksueel misbruik op grotere schaal en nu wat meer op seksuele vrijheid.’

Niet iedereen kan de kunst van Khaddouj waarderen. ‘Ik was net uit huis en begon mijn eigen plek te vinden in de wereld. Ik vertrok naar Groningen om daar naar de kunstacademie te gaan. Helaas kwam ik weer in een sfeer terecht waarin ik moest meegaan in de visie van anderen. Ik wilde maken wat ik mooi vond maar dat paste niet in hun straatje.’

Na verschillende botsingen op de academie stopte ze ermee. ‘Ik begon toen op mijn 19e als freelancer en maakte gewoon mijn eigen kunst. Nu drie jaar later ben ik nog steeds druk in de weer met mijn freelance klussen.’ Het freelancen ging niet zonder dalen. ‘Iedere man weet mij op wat voor manier te seksualiseren als ze mijn werk zien. Dit is zo vaak het geval omdat er over het algemeen veel machtige mannen zijn in de kunstwereld die denken dat ze met alles weg kunnen komen.’ Op de academie werd zie hier niet op voorbereid. ‘Het is een ernstig terugkerend obstakel waar meerdere vrouwelijke kunstenaars tegenaan lopen.’

Al snel werd het werk van Khaddouj internationaal opgepikt. ‘In het buitenland ging het sneller dan verwacht. Ik kreeg een aantal vaste galeries.’ In Nederland had ze een heel andere ervaring. ‘Hier is geen ruimte voor mijn kunstgenre. Nederland is meer van de abstracte kunst en is in mijn optiek heel preuts. Ik denk ook dat wie ik ben en waar ik vandaan kom een grote rol speelt in het verschil tussen Nederland en de wereld daarbuiten.’

Ondanks het feit dat ze de kunstwereld in Nederland als minder prettig ervaart, droomt ze wel van groei in Nederland. ‘Ik hoop dat mijn kunst hier meer ruimte krijgt. Ik wil een verschuiving teweegbrengen rondom vrouwelijke seksualiteit zonder dat vrouwen zelf gevaar lopen.’