Yvonne Ddef

Bio

Ik maak Amsterdam mooier, beter en sterker door aandacht te hebben voor mijn medemens. Onder andere door mijn werk in het Joods Hospice Immanuel. En door als muzikant mijn bijdrage te leveren in een band met hoofdzakelijk mensen met een niet aangeboren hersenafwijking. En ook door mijn aandacht voor de oudere bewoners van Amsterdam. Met een tuinproject in mijn wooncomplex wil ik mijn medebewoners met elkaar verbinden.

Mijn medemens inspireert mij, want ieder mens is heel boeiend, heel inspirerend, en daar leer ik van. En ik hoop andersom ook.

Ik wil voor iedere Amsterdammer een rolmodel zijn. In het bijzonder voor de mensen die ook echt die aandacht nodig hebben en in de maatschappij niet goed worden gezien.

Warmte, liefde en aandacht zijn dé basale behoeften die ieder mens nodig heeft. We moeten ervoor zorgen dat ieder mens die behoeften kan vervullen. Dat is mijn boodschap voor Amsterdam.

Yvonne Ddef

“Ik denk dat het feit dat ik bijna overal op de fiets naartoe ga wel iets typisch Amsterdams is.”

50 jaar migratie

“Ik moet denken aan mijn opa en aan mijn vader. Mijn opa vond het hier maar niks en ging terug naar Marokko. Mijn moeder ging trouwen en mijn vader bracht haar toen naar Nederland. Vroeger dacht ik weleens, waarom zijn we ooit naar Nederland gekomen? In Lbled (Marokko) is alles zo vredig, geen stress, prachtige natuur, heerlijk eten en alle familie. Nu begrijp ik waarom iedereen naar Lkharij (buitenland) wil en een goede toekomst wil bouwen. Want ook in Lbled moet er gewoon gewerkt worden en brood op de plank komen. Mijn vader is helaas een lange tijd geleden hier in Nederland gestorven.”

Amsterdamse

“Allereerst ben ik een trotse moslima, Marokkaanse en Amsterdamse. Ik denk dat het feit dat ik bijna overal op de fiets naartoe ga wel iets typisch Amsterdams is. I Love my Bike! Het genieten van de terrasjes en kibbeling eten op de markt hoort daar ook bij. Je ziet door mijn hoofddoek dat ik een moslima ben maar niet altijd dat ik een Marokkaanse achtergrond heb. Ja, typisch Marokkaanse aan mij is dan toch dat ik vaak ga azgort. Met je tong heel snel naar links en rechts en dan zo een joelend geluid op het einde, heb ik toen ik klein was van mijn oma geleerd.”

Andere FATIMA's