Khadija el Mourabit

In het kort

Fractiemedewerker GroenLinks Amsterdam en filosoof
39
Geboren in Amsterdam

Bio

Khadija studeerde filosofie aan de Universiteit van Amsterdam, gespecialiseerd in Logica. Ze is momenteel bezig met het afronden van haar specialisatie Brein & Cognitie en werkzaam als fractiemedewerker bij GroenLinks Amsterdam. Voorheen was zij de voorzitter van het studentenplatform Amsterdam United aan de Universiteit van Amsterdam. Momenteel zit zij in de Raad van Advies van de studentenorganisatie van de UvA en is ze voorzitter van iLandart; een organisatie die kunstzinnige educatie bevordert onder kinderen uit kansarme wijken in Amsterdam.

Ze maakte de documentaire “Le Voyage de Khadija” in Nederland en de Rif in Marokko opgenomen. De rode draad hierin is haar leven in Nederland, als kind van migrantenouders, en het leven van haar oma in de Rif. De documentaire won de prijs voor de beste montage in Tanger en de publieksprijs bij het “11° Festival International du Film de Femmes de Salé” in Marokko. Dit laatstgenoemde festival is het grootste internationale vrouwenfilm festival van het continent Afrika.

Khadija el Mourabit

“Zonder deze migratie was ik wellicht zelf geëmigreerd. Dat deel van mijn levenspad hebben mijn ouders voor mij afgelegd. Zodoende de last, die het snakken naar vrijheid is, verlicht.”

50 jaar migratie

“Een viering van de durf en moed van onze ouders, van mijn ouders, zij die hebben durven dromen van een beter leven. Mijn vader Taieb die zijn gezin onderhield en ons een sterke Marokkaanse en Riffijnse cultuur en identiteit mee gaf. Het geduld en de kracht van mijn moeder (die Fatima heet) om een gezin groot te brengen in een land dat vreemd voor haar leek.

Dit is het harde werk wat ik wil voortzetten; als hun nazaat, de personificatie van hun dromen. Het heeft mij tot de krachtige, zelfredzame, hoogopgeleide en zelfstandige vrouw gemaakt die ik vandaag de dag ben. Het heeft mogelijkheden gecreëerd die vrouwen in mijn familie veelal niet hebben. De mogelijkheid om te emanciperen, studeren en mezelf zelfstandig te ontwikkelen hoe ik dat wil. Zonder deze migratie was ik wellicht zelf geëmigreerd. Dat deel van mijn levenspad hebben mijn ouders voor mij afgelegd. Zodoende de last, die het snakken naar vrijheid is, verlicht.”

Amsterdamse

“Als identiteit als een mozaïek is, dan is het typisch Amsterdamse en Marokkaanse bij mij het cement wat mijn wezen bij elkaar houdt. Ik zeg dan ook dat je niet tussen twee culturen zit maar je bent altijd gesitueerd in twee of zelfs meer culturen. Het typische Amsterdamse wat ik bezit is onder andere de Amsterdamse openheid, individualiteit, humor en pluriformiteit die ik zelf nastreef. Hiervoor is ook moed nodig, openstaan voor verscheidenheid.”

Andere FATIMA's